20 września 2018

Klauzule niedozwolone w umowach. Czy dla ustalenia czy postanowienia umowne są niedozwolone wystarczy sam zapis umowny czy stosowanie go przez strony umowy?

Klauzule niedozwolone w umowach. Czy dla ustalenia czy postanowienia umowne są niedozwolone wystarczy sam zapis umowny czy stosowanie go przez strony umowy?

Na to pytanie, zadane przez Rzecznika Finansowego, odpowiedział Sąd Najwyższy podejmując uchwałę składu 7 sędziów Izby Cywilnej z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. akt III CZP 29/17. Zagadnienie jest o istotne w szczególności z punktu widzenia konsumentów, a zwłaszcza w sytuacjach ustalania niedozwolonych postanowień w sprawach z zakresu kredytów denominowanych/ indeksowanych w walucie obcej. W postępowaniach takich instytucje finansowe (w większości banki) często zmierzają do udowadniania, że pomimo wątpliwych zapisów umownych, zapisy te były stosowane w toku realizacji danej umowy zgodnie z obowiązującym prawem, w tym z poszanowaniem interesów konsumentów.

Sąd Najwyższy wspomnianą uchwałą przeciął dotychczasowy spór podkreślając, ze oceny, czy postanowienie umowne jest niedozwolone (art. 385 1 § 1 kc), dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy. Powyższe wynika z prawidłowej wykładni art. 385 1 § 1 kc oraz potwierdza zasadę wynikającą z art. 385 2 kc. Kontrola incydentalna powinna być zatem dokonywana przez sąd rozpatrujący sprawę na chwilę zawarcia przez stronę umowy. Przeciwne podejście niweczy de facto sens i znaczenie art. 385 1 § 1 kc.

Anna Kuprewicz

Radcaw Prawny

Nieważność umowy jako jedyne roszczenie a możliwość tzw. „odfrankowienia”

21 września 2023

Anna Kuprewicz

chevron-right
Ugoda z bankiem | kredyt frankowy

20 sierpnia 2023

Anna Kuprewicz

chevron-right

Aktualności

Zobacz wszystkie

Wpisz frazę, którą szukasz